Net als iedere andere vrouw ga ik graag winkelen. Net zo graag met mijn dochters of een vriendin als met mijn man. De ‘shop’dag met hem is dan wel anders. Het liefst lopen we samen het centrum uit, doen we een stadswandeling en komen op die manier dikwijls de meest gave kleine boetieks en winkels tegen. Dol zijn we op Brugge. En dat ligt voor ons op een steenworp afstand. Al jaren zeggen we, tegen beter weten in, dáár gaan we wonen als we gestopt zijn met werken. Lopend langs de reien staat er altijd wel een pand dat we helemaal naar onze zin gaan maken. Wat groot genoeg is om onze kinderen en kleinkinderen lekker bij ons te laten overnachten. Het wordt ons huis dat gemakzuchtig dichtbij die fantastische restaurants ligt met het favoriete café om de hoek.
Al jaren zeggen we, tegen beter weten in, dáár gaan we wonen.
Justa
Op een dag liepen we in het ook zo geliefde Gent. Komen we langs een winkel waar ze lampen verkopen. Prachtige buisverlichting gecombineerd met beton. Oef. Gaaaaaf! Maar het prijskaartje was ook oef. Althans, het was een heel begrijpelijk prijskaartje want handwerk, alleen niet zo geschikt voor onze portemonnee.
Teruglopend naar de auto beginnen bij ons de cellen al te werken. Zouden we? Kunnen wij? Wat denk je? Thuis gekomen duiken we de schuur in. Hoe vaak ik al gezegd heb: wat een troep joh. Opruimen en een keer rijden naar de milieustraat en de ijzerboer? Steevast is zijn antwoord: “nee, ik kan het altijd ergens voor gebruiken”. En ja, ik stik eigenlijk liever dan dat ik het toegeef: maar, heel vaak is dat zo. Tuurlijk ook deze keer.
En daar stond ie. De staande lamp, geïnspireerd op maar naar eigen ontwerp. Hij heeft een buis gebogen, zwart gespoten, draad erdoorheen getrokken en ondertussen lag de in een oude pvc buis gegoten betonnen voet te drogen. De stekker die nog ergens lag werd eraan bevestigd en we hebben een pracht van een aanwinst in huis. Boven de eettafel hangen nog drie lampen gebundeld aan een buis. Want hij had nog koperen buizen in de schuur liggen. Hij had nog koperen buizen in de schuur liggen??? Wie heeft er nu nog koperen… enfin. Hij.
Geen lamp maar wel een lichtpuntje is de roestige staaf waar hij een betonnen plateau aan heeft bevestigd. Juist dat roest. Het kromme, rauwe. Zo mooi.
# Puntje van aandacht is dat die schuur toch steeds leger raakt. Iemand nog troep? Er is blijkbaar een nieuwe milieustraat in West Zeeuws-Vlaanderen.
